VIKIMA DETROIT BEET SEEDS
نام انگلیسی : Beet
رقم : Detroit
بسته بندی 500 گرمی
طول دوره رسیدگی ۵۵ تا ۶۰ روز
ریشه های گرد به رنگ قرمز تیره و شیرین
سایز ریشه بزرگ
بوته با ارتفاع متوسط
مقاومت مزرعه ای به سفیدک دروغی
مقاوم در برابر گلدهی
مشخصات چغندر لبویی
چغندر لبویی گیاهی دوساله است. در سال اول تولید ریشه می کند و در سال دوم گل می دهد. چغندر لبویی در هر آب و هوایی رشد می کند ولی در آب و هوای خنک بهترین رشد را دارد. چغندر لبویی جزء گیاهان روز بلند است و اگر در دوره رشد، طول روز کمتر از ۱۰ ساعت باشد مواد غذایی به اندازه کافی ذخیره نمی شود و در نتیجه غده ها تشکیل نمی شوند.
روش کاشت چغندر لبویی
دمای مناسب برای کاشت چغندر لبویی ۱۶ تا ۱۸ درجه سانتی گراد است. مصرف زیاد کود ازت، باعث کم رنگ شدن ریشه ها می شود. بذرها را باید در اواخر فروردین ماه در ردیف های به فاصله ۴۵ تا ۵۰ سانتی متر کاشته و فاصله بوته ها باید ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر باید باشد.
بذرها باید با عمق ۲ یا ۴ سانتی متر کاشته شوند. بعد از ظاهر شدن جوانه ها، باید آن ها را در چند مرحله تنک کرد. در مرحله اول فاصله بوته ها را به ۵ سانتی متر، در مرحله دوم فاصله بوته ها را به ۱۰ سانتی متر و در مرحله سوم فاصله بوته ها را به ۲۵ تا ۳۰ سانتی متر می رسانند.
کاشت چغندر به صورت دست پاش یا ردیفی و نشتی انجام میگردد. در صورت ردیفی یا نشتی فاصله خطوط کشت ۵۰ تا ۶۰ سانتی متر و فاصله دو بوته در ابتدای کشت ۴ تا ۵ سانتی متر است. ولی با تنک کردن فاصله بوته ها این میزان ۱۰ تا ۲۰ سانتی متر در نظر گرفته می شود. عمق کاشت بستگی به جنس خاک دارد. در خاکهای شنی بذور عمیق تر و در خاکهای سنگین سطحی تر کاشته می شوند بطور کلی عمق کاشت بین ۲ تا ۴ سانتی متر در نظر گرفته می شود.
با کاشت هر بذر بیش از ۲ گیاه (ممکن است تا ۶ بوته) بوجود می آید که بوته های اضافی تنک می گردند. میزان مصرف بذر ۵ تا ۸ کیلوگرم در هکتار است در صورت دست پاش بودن حدود ۱۰ تا ۱۲ کیلوگرم در هکتار بذر مورد نیاز می باشد. در مناطق سردسیری به محض بر طرف شدن سرما کشت انجام می شود. ولی در مناطق گرمسیری در اوایل پائیز یا اواخر پائیز کشت انجام می شود.
در مناطق سردسیر معمولاً اولین تاریخ کشت ۳ تا ۴ هفته قبل از آخرین یخبندان بهاره است آخرین تاریخ کشت می تواند حدود ۶ تا ۸ هفته قبل از اولین یخبندان پائیز صورت گیرد، بطورکلی وقتی دما بین ۵ تا ۲۰ درجه سانتی گراد باشد می توان اقدام به گشت نمود.
داشت چغندر:
پس از کاشت میوه تعداد ۲ تا ۴ گیاه سبز می شود که به منظور تولید چغندرهای بزرگتر باید یک گیاه را نگه داشت و بقیه را تنک کرد. بوته ها را به فواصل ۱۰ سانتی متر از یکدیگر تنک می کنند. دفع علف های هرز در کشت های ردیفی با کولتیواتور و یا با ادوات دستی باغبانی صورت می گیرد. از آفات این گیاه می توان Caradrina را در اوایل رشد نام برد. که با انواع سوم حشره کش از قبیل مالاتیون، باراتین و دیازینون قابل کنترل است. از حشراتی که می توانند به گیاه آسیب برسانند می توان لتیای چغندر ، شب پره زمستانی یا آگروتیس ، کک چغندر ، سرخرطومی چغندر، کفشدورزک چغندر ، مگس چغندر ، شته و کرم ریشه و نماندها را نام برد. از بیماریهای چغندر می توان از بیماری سفیدک سطحی چغندر ، بیمار سفیدک داخلی چغندر، بیماری لکه گرد برگ چغندر ، بیماری زنگ چغندر و بالاخره بیماری پوسیدگی ریشه چغندر را نام برد. که برای مبارزه با آنها می توان از انواع قارچ کشها استفاده نمود.
برداشت چغندر:
وقتی که ریشه چغندر به اندازه کافی رشد کرد و قطر آن بین ۵ تا ۶ سانتی متر رسید موقع مناسبی برای برداشت می باشد. اگر قطر ریشه بیش از این باشد، خشبی و سخت شده، از کیفیت آن کاسته می شود. ممکن است قبل از برداشت سرزنی صورت گیرد و برگهای اضافی جدا شوند و یا اینکه بعد از خارج نمودن چغندر از زمین برگها جدا گردند. می توان با گاو آهن به خارج نمودن چغندر از زمین اقدام نمود.
تذکر : گاهی دیده می شود که چغندر در سال اول تولید ساقه گل دهنده کرده، بذر تولید می نماید. در این صورت ریشه به کلی از بین می رود و دیگر قابل عرضه به بازار نیست آزمایش نشان داده است اگر تعداد بوته را به مدت یکی دو هفته در دمای کمتر از ۱۰ درجه سانتی گراد نگهداری کنیم بوته ها بی موقع به بذر خواهند نشست هر چه این مدت بیشتر گردد. درصد بیشتری از بوته ها به گل می روند.
