قهوه عربی
قهوه از قرن نهم میلادی وجود داشته و تاریخچه‌ای طولانی دارد. گفته می‌شود که ریشه اصلی قهوه در اتیوپی است. در حقیقت کشف قهوه به‌طور ویژه‌ای مدیون فردی به نام کلدی (Kaldi) که چوپان یک گله بز بود، است. او برای نخستین بار کشف کرد که خوردن میوه‌های حبه‌ای خاصی موجب می‌شود تا سطح انرژی بزها به شدت افزایش پیدا کند. بر اساس اطلاعاتی که از او به‌جای مانده است، راهب اعظم صومعه محلی شروع به انجام آزمایش‌هایی با استفاده از این حبه‌ها کرد که نتیجه آن‌ها تولید یک نوشیدنی انرژی زا بود. در طول قرن ۱۵ میلادی بود که قهوه راه خود را به خاورمیانه و آفریقای شمالی پیدا کرد و سپس به ایتالیا و سایر مناطق اروپایی و آمریکا نیز راه یافت. امروزه قهوه در سراسر جهان مصرف می‌شود و به خاطر طعم جالب و اغواکننده خود مورد تحسین قرار می‌گیرد.
نحوه آماده سازی
علیرغم اینکه به‌صورت کلی به این قهوه، قهوه عربی گفته می‌شود، در حقیقت دو رده از آن وجود دارند: نخست القهوه یا قهوه سعودی و دوم قهوه ترک. درحالی‌که قهوه با استفاده از دانه‌هایی که به میزان زیادی بوداده شده تهیه می‌شود، قهوه ترک از دانه‌هایی تهیه می‌شود که هم بو داده شده و هم پودر شده‌اند. در امارات متحده عربی نیز این قهوه با نام قهوه خلیجی شناخته می‌شود. دانه‌های قهوه در فروشگاه‌های عربی، دکان‌ها و حتی مرکز خریدهای بزرگ نیز به‌صورت آماده فروخته می‌شوند. وقتی بحث آماده سازی به میان می‌آید نیز این قهوه معمولا در قوری‌های سنتی مخصوص که دله (dallah) نام دارند، دم می‌شود. گزینه‌های مختلفی مانند هل، میخک و زعفران نیز به دانه‌های قهوه عربی که به‌صورت درشت آسیاب شده‌اند، افزوده می‌شود و می‌توان از آن‌ها در فرایند آماده سازی قهوه استفاده کرد. می‌توان قهوه پودر شده را در ظرف ریخته و سپس به آن هل و میخک اضافه کرد و درنهایت نیز روی آن آب جوش ریخت. پس از ۱۰ دقیقه باید قهوه را از روی حرارت برداشت و صبر کرد تا دانه‌های موجود در قوری، ته نشین شوند. پس‌ازآن می‌توان قهوه داغ را به فلاسک انتقال داد.
