گل ستاره ای پابلند پر گل الوان آرکا بذر ایرانیان
گل ستاره‌ای با نام علمی: Cosmos sulphureus و از خانواده ASTERACEAE (کاسنی) بومی منطقه مکزیک و آمریکای مرکزی و شمالی یک گونه از سرده شاه اشرفی است، گلهای این گیاه دارای رنگ های مختلفی است که شامل سفید، قرمز، زرد، بنفش، ارغوانی و… بوده و به قطر ۵ تا ۸ سانتی متر ظاهر می شود، ارتفاع این گیاه به طور معمول بستگی به شرایط رشد و گونه ی گیاه از ۳۰ تا ۱۰۰ سانتی متر بوده و دارای گونه های پاکوتاه و پابلند می باشد. تحمل گرمایی این گل نسبتاً خوب بوده و به صورت یک ساله کاشته می شود البته گونه ها ی چند ساله هم دارد و همچنین در شهرهایی که زمستان خیلی ملایمی دارند برای سال بعد هم باقی می ماند، البته در صورتی که گلها بر روی بوته بماند و غلاف بذر تشکیل شود این بذر ها بر روی زمین ریخته و در سال بعد سبز خواهد شد و نیازی به کاشت بذر مجدد نیست همچنین می توانید بعد از تشکیل بذر، آنها را برای کاشت سال بعد در محیطی خشک ذخیره نمایید.
شرایط محیطی کاشت بذر گل ستاره ای الوان:
آبیاری:
آبیاری باید به صورت منظم انجام شود، خشکی یا غرق آب بودن خاک باعث عدم گلدهی یا علفی شدن گیاه می شود، هنگامی که خاک خشک شد گیاه را آبیاری نمایید.
آبیاری زیاد باعث زرد شدن و ریختن برگ ها ی گیاه ستاره ای و عدم گلدهی آن می شود.
گل ستاره ای تحمل خشکی را تا حدودی دارد.
نور:
گل ستاره ای به مکانی با نور مناسب و آفتاب مستقیم نیاز دارد، برای گلدهی روزانه ۵ تا ۷ ساعت نور برای این گیاه فراهم نمایید، قرار دادن گیاه در سایه باعث علفی شدن، نازک شدن برگ، زرد شدن برگها و عدم گلدهی می شود، این گیاه تحمل نیم سایه و سایه جزئی را نیز دارد.
دما:
بذر گل ستاره ای الوان در دمای ۱۸ تا ۲۵ درجه سانتیگراد جوانه زنی مطلوبی دارد، برای رشد گیاه بالغ دمای ۲۵ تا ۳۰ درجه توصیه می شود، رشد این گیاه در دمای -۱۰ تا ۳۵ درجه نیز ادامه دارد.
در زمستان یا قبل از شروع سرما می توانید گلدان های خود را به محیطی محفوظ از سرما و پرنور با دمای مناسب انتقال دهید تا تمام طول سال از داشتن این گیاه لذت ببرید.
خاک:
برای کاشت بذر سعی شود از خاک های آماده و بسته بندی معتبر استفاده نمایید، برای رشد گیاه بالغ نیز می توانید از ترکیب خاک باغچه و کود پوسیده حیوانی یا کمپوست پوسیده استفاده نمایید. این گیاه در خاک های با ph بین ۶ تا ۸٫۵ بهترین عملکرد را دارد که نشان دهنده خاک های قلیایی مرکز اصلی این گیاه یعنی آمریکای مرکزی است.
خاک های خیلی غنی و کوددهی زیاد باعث رشد طولی زیاد گیاه شده و زیبایی آن را از بین می برد.
هرس :
در مراحل اولیه رشد می توان ساقه اصلی گیاه را سرزنی کرد تا ساقه های جانبی شروع به رشد کنند و گیاه حالتی پر پشت تر بیابد و در نتیجه تعداد ساقه های گلدهنده نیز بیشتر شود.
شاخه های گل دهنده را بعد از خشک شدن قطع نمایید.
حذف گلهای پژمرده و خشک شده به گلدهی بهتر کمک می کند.