Primrose seed
گونه های متعدد پامچال بومی مناطق سرد و مرطوب هستند. این جنس در ایران ۶ گونه علفی دایمی زودرس و بهاره دارد که گونه های P. heterochroma(پامچال الوان، پامچال هفت رنگ یا هفت قبا) و P. gaubaeana(پامچال لرستانی یا پامچال آرد آلود) انحصاری ایران هستند. گیاهی چند ساله است و گل ها در گونه های مختلف این جنس از نظر شکل و رنگ بسیار زیبا و متنوع می باشند. شرایط زیستی گونه ها بسیار متفاوت است،بعضی از آنها به ویژه نواحی کوهستانی و صخره ها هستند و عده ای در مرداب و نقاط مرطوب و بالاخره برخی در مناطق جنگلی می رویند. این گیاهان به سرما مقاوم می باشند و به عنوان گیاه گلدانی و حاشیه ای استفاده می شود. کشت و کار آن به نحوی انجام می شود که گیاه در عید نوروز به گل می رود.
نیاز ها گل پامچال الوان
دما:
پامچال به سرما مقاوم است ولی دمای مناسب برای رشد آن به طور متوسط ۱۵-۱۲ است. آنها را تا زمانی که ۳ تا ۴ جوانه گل دیده شود در دمای ۵ تا ۷ درجه پرورش می دهند و زمانی که جوانه های گل دیده شدند (دی- اسفند)، می توان در دمای ۱۳درجه پیش رس کرد. مدت پیش رس کردن به طور معمول بین ۲ تا ۴ هفته است. اگر این عمل پیش از نمایان شدن جوانه های گل انجام شود به تشکیل گل های ضعیف و برگ های زیاد می انجامد. پیش رس کردن در دمای بالاتر از ۱۳ درجه باعث بلند و ضعیف شدن ساقه گل می شود.
نور:
در زمستان باید از نور کامل برخوردار باشد و در مواقع دیگر فقط جهت کاهش دما باید سایه ایجاد شود وگرنه گیاه به نور کامل نیازمند است.
رطوبت:
نیاز آبی این گیاه بالاست و هرگز نباید خاک گلدان خشک شود. از نظر رطوبت نسبی، گیاه به رطوبت بالا (۹۰-۷- درصد) نیاز دارد.
خاک و کود گل پامچال
بهترین خاک برای پامچال آمیخته ای از خاک باغچه (لوم)، خاکبرگ پوسیده و پیت به نسبت مساوی است. PH خاک اگر حدود ۶ باشد رشد و نمو این گیاه رضایت بخش است. به آمیخته خاکی، سوپرفسفات به معمولی افزوده می شود. همچنین پامچال نیاز به نیتروژن و پتاسیم دارد. این گیاه در آمیخته های معمولی که از پیت استفاده نمی شود، به شدت به کمبود آهن دچار می شود. استفاده از کودهای آهن دار همواره توصیه می شود.
افزایش:
پامچال با کاشت بذر در مرداد و تقسیم بوته در پاییز افزایش می یابد. ولی روش اصلی افزایش آن بذر است. بذر پامچال به سرعت زیوایی خود را از دست می دهد بنابراین باید بذر تازه کشت شود. بذرهای یکساله پامچال تا ۵۰ درصد زیوایی خود را از دست می دهند. گفته شده که بذر آن برای تندش به نور احتیاج دارد، بنابراین بذرها وقتی در سطح کاشته می شوند و بدون پوشش گذارده شوند به به خوبی می تندند. در اصفهان بذر این گیاه از اواسط تا اواخر بهار کشت می شود. ۱ تا ۲ گرم بذر آن در یک مترمربع بستر آماده، کشت می شود. بذر پامچال در محیط مرطوب و در ۱۵ درجه ظرف ۲ تا ۳ هفته می تندد. در دمای بالاتر از ۲۱درجه تندش صورت نمی گیرد و اگر تابستان کاشته شود موجب بروز مشکلاتی می شود. بنابراین با توجه به دمای محیط در زمان کاشت و نیاز این گیاه به هوای خنک، فراهم کردن این شرایط به طور مصنوعی ضروری است. پس از ۴هفته ، گیاهانی که تا ۳ سانتیمتر رشد کرده اند به گلدان های استکانی منتقل و وقتی که گیاهان بزرگ شدند به گلدان نشایی منتقل می شوند. در این انتقال جوانه انتهایی آنها باید سالم بماند. در پاییز در دمای ۱۰ درجه جوانه های گل تشکیل شده، و در شاسی سرد گیاهان به تدریج در زمستان به گل می نشیند.
گلدهی گل پامچال
به طور کلی، گلدان های پامجال در یک شاسی سرد به تدریج در زمستان به گل می روند. برای تحریک گلدهی، گونه های مختلف پامچال نیازهایویژه ای دارند. به عنوان مثال P. malacoidesدر شرایط روز کوتاه و دمای خنک به گل می رود ولی روزهای بلند، مانع گلدهی آن می شود. P. obconica نیاز به تیمار سرمایی و یا دوره نوری خاصی ندارد.
