بذر ترب ژاپنی سفید ترک 25 گرمی
مدت زمان جوانه زنی: 10 روز
دمای جوانه زنی: 15 درجه
زمان باردهی: 18 تا 25 روز
فصل کاشت: اواخر بهار تا اوایل تابستان
دوره زندگی: یک ساله
عمق کاشت بذر: 1 سانتی متر
فاصله کشت بذرها: 15 الی 20 سانتی‌متر
ترب سفید کشیده با نام علمی Raphanus sativus از خانواده شب بوییان است که ریشه ای سفید و برگ‌های بیضی شکل و کشیده دارد. ترب سفید کشیده یکی از محبوب ترین سبزیجات در ژاپن است به طوری که بیشترین میزان حجم تولید را در کشور به خود اختصاص می دهد. ترب سفید ژاپنی که با نام های تربچه اوشینی، ترب سفید دایکون، تربچه سفید کشیده ژاپنی، تربچه ژاپنی نیز شناخته شده است دارای مزه بسیار تر دو خوشمزه می باشد طوری که اشتهای شما رو دو چندان می کند. ترب سفید ژاپنی معمولاً بصورت خام در آشپزی به کار می‌رود ولی برای نگهداری در زمان طولانی‌تر آن را به صورت خشک شده و یا ترشی و شور در می‌آورند. تربچه کشیده یا اصطلاحا Daikon Radish ریشه استوانه ای شکل معطر است که کلمه دایکون در زبان ژاپنی به معنی ریشه های بزرگ می باشد.
ترب بومی ایران نبوده و از خارج از کشور به کشور ما وارد شده است.
ترب سفید اوشینی گیاهی یک ساله و سبزی فصل خنک می باشد.
برای پوک و تند شدن تربچه بهتر است ان را با کمی تاخیر برداشت کنیم.
ترب تردی و طعم خاصی را به هر غذا و سالادی اضافه میکند.
برای رشد سلولهای غده ای تربچه و پوک شدن تربچه سفید کشیده باید ان را در دمای بالای محیط قرار داده و همچنین مقدار بیشتری به ان کود دهیم.
برگ و ریشه ترب سفید دارای مقدار فراوانی ویتامینC و همچنین مقادیر فراوانی پتاسیم، اسید فولیک و مس است.
تربچه سفید ژاپنی کمی تردتر از تربچه های معمولی است و همچنین به دلیل داشتن خواص بالا مورد مصرف قرار می گیرد.
تربچه سفید کشیده را بیشتر برای ریشه آن کشت می کنند ولی برگ های آن نیز به شرط اینکه زود برداشت شوند قابل مصرف است.
در مناطق سردسیری ترب ژاپنی در طول مدت بهار و تابستان رشد میکند و ریشه آن متورم می شود که قابل برداشت است.
این گیاه به گرما حساس است ولی نسبت به یخبندان جزئی کمی مقاوم است.
ریشه گیاه ترب سفید ژاپنی تا عمق ۳۰ الی ۴۰ سانتی متری خاک می رسد.
ریشه ترب سفید ژاپنی در ابتدای رشد گیاه ترد و شکننده است ولی به تدریج که ریشه مسن می شود از کیفیت آن کاسته و پوک می گردد.
ترب ژاپنی را مستقیم در محل اصلی می کارند و نحوه کشت آن به صورت دست پاش و یا ردیفی است. بهتر است فاصله ی خطوط کشت ۳۰ الی ۴۰ سانتی متر و فاصله ی دو بوته ۵ سانتی متر در نظر گرفته شود.
