Broadleaf
بارهنگ که در طب سنتی به آن لسان‌الحمل (زبان گوسفند) گفته میشود, گیاهی چند ساله است با حدود 250 گونه که رشد بسیار خوبی دارد و تا ارتفاع 70 سانتی متری رشد میکند. بارهنگ 2500 تا 10000 دانه تولید میکند.این گیاه بومی اکثر اروپا و آسیای شمالی و مرکزی است ، اما در سایر نقاط جهان بطور گسترده ای کشت شده است. بارهنگ از طریق بذر تکثیر میشود. بذرهای این گیاه کوچک، بیضی شکل و تلخ مزه می‌باشند و کشت آن کار چندان پیچیده و سختی نیست.
این گیاه در واقع یکی از بهترین گیاهان شفابخش کره زمین است. این گیاه یکی از فراوان ترین و گسترده ترین محصولات دارویی در جهان است. این گیاه طیف وسیعی از انواع خاک ، باروری و ph را تحمل می کند و حتی در خاک ضعیف و فشرده نیز رشد می کند. این گیاه دارای سیستم ریشه ای فیبری عمیق ، متراکم و شاخه ای است.
ساقه:
ساقه این گیاه اغلب ایستاده است ولی گاهی به طرف زمین متمایل شده است.
برگ:
برگ های بارهنگ بیضی شکل و دارای دمبرگ های بلندی هستند که از گیاه خارج میشوند. این برگ ها 3 الی 9 رگبرگ مشخص و برجسته دارند.
گل:
گل های این گیاه کوچک و به صورت اجتماع سنبله های استوانه ای است. رنگ آنها سبز متمایل به قهوه ای میباشد.
زمان جمع آوری:
زمان جمع آوری دانه های آن از اولایل بهار به بعد است.
ناحیه کاشت:
این گیاه تقریبا در تمامی نقباط ایران در باغچه ها و پارک ها رشد میکند.
قسمت مورد استفاده گیاه:
از برگ,ریشه و ساقه آن استفاده میشود.
نحوه کاشت:
برای کشت بارهنگ ابتدا زمین را شخم زده و کود را به آن اضافه کنید. پس از آماده نمودن زمین بذر را بکارید و سپس لایه ناکی خاک روی آن بریزید و آبیاری کنید طوری که سطح مورد نظر مرطوب شود پس از مدتی بذر جوانه زده و شروع به رشد میکند. این گیاه خاک‌های شنی لومی را ترجیح می‌دهد و نیازمند خاک‌های زهکشی شده است. این گیاه در خاک‌های مرطوب و مناطق آفتاب‌گیر به‌خوبی رشد میکند. بارهنگ به سرمازدگی حساس نیست و تا دمای 5 درجه را به‌خوبی تحمل میکند.فاصله کاشت این گیاه بین 10 تا 30 سانتی‌متر است.
بارهنگ را در هوای سرد (اوایل بهار) کشت می‌کنند و زمانی که به اندازه کافی رشد کردند (اوایل تابستان) به زمین اصلی منتقل می‌کنند. درصورتی‌که بذر به‌اندازه کافی در دسترس باشد می‌توان این گیاه را در اواخر بهار یا اوایل تابستان کشت نمود. کشت این گیاه در زمین‌های کمی حاصلخیز و نواحی آفتاب‌گیر موفقیت‌آمیز است.
