سم علفکش لونداکس بن سولفورون متیل شیماگرو
مهار آنزیم استولاکتات سینتاز از سنتز آمینو اسیدهای ضروری والین و ایزولوسین جلوگیری کرده و در نتیجه باعث توقف تقسیم سلولی شده و رشد گیاه را مهار می کند. تاثیر علف کش بن سولفورون متیل شیماگرو به صورت زردی اندام های جوان و سپس ضعف و افتادگی آن ها و در نهایت قهوه ای شدن شاخ و برگ گیاه مشخص می شود. این علف کش به دلیل اثرات سیستمیک پس از محلول پاشی به سرعت توسط ریشه و برگ جذب شده و وارد بافت می شود.
Sinox، اولین علف کش شیمیایی آلی عمده، در سال ۱۸۹۶ در فرانسه توسعه یافت. در اواخر دهه ۱۹۴۰ علف کش های جدیدی از تحقیقات در طول جنگ جهانی دوم توسعه یافتند، و عصر "معجزه گر" علف کش ها آغاز شد. در طی ۲۰ سال بیش از ۱۰۰ ماده شیمیایی جدید سنتز، توسعه یافته و مورد استفاده قرار گرفت.
کنترل شیمیایی علف های هرز در تأثیر اقتصادی جایگزین کنترل بیماری های گیاهی و حشرات آفات شد. به طور خاص، سال ۱۹۴۵ کلید توسعه کنترل شیمیایی انتخابی علف های هرز بود. سپس ۲،۴-D (۲،۴-دی کلروفنوکسی استیک اسید)، ۲،۴،۵-T (۲،۴،۵-تری کلروفنوکسی استیک اسید) و IPC (ایزوپروپیل-N-فنیل کاربامات) معرفی شدند.
دو مورد اول انتخابی به عنوان محلول پاشی در برابر علف های هرز پهن برگ، سومین مورد انتخابی در برابر گونه های علف زمانی که از طریق خاک استفاده شود. علف کش بن سولفورون متیل یک علف کش سیستمیک با خاصیت تماسی از گروه سولفونیل اوره است که برای کنترل علف های هرز پهن برگ مورد استفاده قرار می گیرد. علف کش بن سولفورون متیل بیشتر در مزارع برنج مورد استفاده قرار می گیرد و پس از سمپاشی باعث زردی و از بین رفتن علف های هرز می شود.
علف کش بن سولفورون متیل انتخابی است و به محض محلول پاشی از برگ و ریشه جذب شده و با ممانعت از سنتز پروتئین و تقسیم سلولی در گیاهان باعث مهار رشد آن ها می شود. این سم به شکل گرانول ۶۰% و با نام تجاری لونداکس در بازار خرید و فروش می شود.
مکانیسم اثر علف کش بن سولفورون متیل شیماگرو
این سم با مهار آنزیم استولاکتات سینتاز از سنتز آمینو اسیدهای ضروری والین و ایزولوسین جلوگیری کرده و در نتیجه باعث توقف تقسیم سلولی شده و رشد گیاه را مهار می کند. تاثیر علف کش بن سولفورون متیل به صورت زردی اندام های جوان و سپس ضعف و افتادگی آن ها و در نهایت قهوه ای شدن شاخ و برگ گیاه مشخص می شود. این علف کش به دلیل اثرات سیستمیک پس از محلول پاشی به سرعت توسط ریشه و برگ جذب شده و وارد بافت های مریستمی می شود.
این ترکیب علاوه بر رشد شاخ و برگ های علف هرز حتی باعث کندی رشد ریشه ها می شود و توانایی رقابت علف هرز با کشت اصلی مزارع را از بین می برد. علف کش بن سولفورون متیل بیشترین تاثیر را بر روی علف های هرزی که در آب غوطه ور هستند، نشان می دهد و توانایی کنترل آن بستگی به اندازه علف هرز هنگام محلول پاشی دارد.
مقدار و موارد مصرف علف کش بن سولفورون متیل (لونداکس)
این علف کش به میزان ۵۰-۷۵ گرم در هر هکتار برای کنترل علف های هرز پهن برگ و جگن ها از ۱ تا ۳ برگی شدن برنج و مراحل اولیه رویشی علف های هرز تا زمان ۳ برگی شدن علف های هرزدر مزارع برنج و برنج نشایی، كشت مستقيم و خزانه برنج مورد استفاده قرار می گیرد.
توجه داشته باشید که مقدار کمتری از سم برای كنترل علف های هرز پهن برگ ها و جگن های يكساله لازم است اما برای کنترل جگن های دائمی باید مقدار بیشتری علف کش استفاده کنید. بهترين زمان مصرف این علف کش ۱ تا ۳ برگی شدن برنج و مراحل اوليه رويش علف های هرز تا زمان ۳ برگی شدن آنها است.
علف کش بن سولفورون متیل شیماگرو در شرایط قلیایی و خنثی نسبت به شرایط اسیدی پایداری بیشتری دارد.
هنگام سمپاشی بهتر است عمق مناسب آب در مزرعه ۳-۱۰ سانتی متر باشد البته این میزان بستگی به اندازه محصول و علف های هرز موجود در زمین دارد و برای کنترل بهتر و تاثیرگذاری بهتر علف کش آب باید به مدت ۳-۴ روز در کرت ها باقی بماند.
