ذرت بلال
ذرت یا جواری یکی از غلات مهم است. منشأ آن قاره آمریکا بودهاست و پس از گندم، بیشترین اراضی کشاورزی جهان به ذرت اختصاص دارد. ذرت سرشار از مواد مغذی مورد نیاز برای بدن بوده و نیز منبع خوبی از فیبر محسوب میشود و سرشار از کالری است.
ذرت تا قبل از سال ۱۴۹۲ میلادی (سال کشف آمریکا) در قاره آسیا، اروپا و آفریقا به عنوان یک گیاه زراعی شناخته شده نبود. اما این گیاه را از قرنها پیش در آمریکای مرکزی میشناختند و توسط مردم سرخپوست آمریکا کشت میشد. به همین سبب نام لاتین ذرت از یکی از طوایف سرخپوست بنام Marisi Mahig گرفته شدهاست.
نام این گیاه در زبان انگلیسی Maize یا corn در زبان عربی ذرت و بلال است. در فرهنگ دهخدا آمده نام فارسی این گیاه در گویش خراسانی “جواری” است ولی واژهٔ عربی آن، ذرت، هم بکار برده میشود. فرهنگ معین هم “جواری” را برابر با “ذرت” و “بلال” معرفی کرده است.
نکات کاشت و نگهداری ذرت:
برای کاشت گلدانی باید گلدانی با سایز بزرگ را انتخاب نمایید، گلدان ها را بعد از رشد باید در مکانی گرم و آفتاب گیر قرار دهید، محل مورد نظر در روز حداقل باید ۶ تا ۷ ساعت نور خورشید را داشته باشد.
بذر ذرت بلال را ۲۴ ساعت در آب خیس کنید و در دمای ۲۰ تا ۳۰ درجه آنها را در عمق ۲ تا ۵ سانتی متری خاک بکارید و منتظر سبز شدن آنها شوید، چون در عمق کم کاشته می شوند نباید اجازه دهید رطوبت سطحی خاک خشک شود و تا قبل از جوانه زنی مرتب خاک را آبیاری کنید.
خاک مناسب برای کاشت ذرت خاکی است که رطوبت را حفظ کند و سنگین باشد، البته زهکشی مناسبی نیز داشته باشد تا ریشه ها از بین نرود.
آبیاری : بهتر است خاک پای بوته ها همیشه مرطوب باشد، در هنگام تشکیل دانه ها و رشد بلال نیز باید آبیاری به طور منظم و زیاد انجام شود تا کیفیت و تراکم دانه ها بالا باشد.
اگر گلدان ها را در منطقه ای قرار داده اید که بادخیز است میتوانید برای استحکام بوته یک چوب یا میله در کنار بوته ببندید.
ذرت در انواع آب و هوا رشد می کند و گرما دوست است و هوای گرم در کیفیت محصول موثر بوده، ذرت در هر خاکی نیز رشد خوبی دارد، معمولاً در خاک های لومی سنگین و رسی کاشت می شود تا نیاز به آب کمتری داشته باشد.
آبیاری و رطوبت نیز موارد مهمی هستند که در کیفیت و ظاهر و تولید دانه های با کیفیت و تراکم دانه ها موثر است، نیاز آبی ذرت در زمان تولید دانه و گرده افشانی زیادتر می شود و کم آبی باعث عدم تشکیل دانه ها در قسمت هایی از ذرت شده و تراکم دانه ها را نامنظم می کند، به طور کلی نسبت به کم آبی واکنش بدی نشان می دهد.
برای کاشت ذرت در مزرعه معمولاً بعد از رفع سرمای بهاره تا اواخر مرداد به دو روش زیر در فضای باز می کارند:
روش خطی : فاصله ی بین ردیف ها ۷۰ تا ۱۰۰ سانتی متر و فواصل بوته ها ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر
روش پشته ای: فاصله پشته ها ۱۰۰ سانتی متر و در هر پشته ۵ عدد بذر قرار می دهد (که معمولاً بعد از رشد بوته های ضعیف را حذف می کنند)