Fe fertilizer
کود ترکیبی از آهن، منیزیم و جلبک
تولید کشور انگلستان
بهترین گزینه برای چالکود و مصرف خاکی و خصوصا گلخانه ها
مقدار مصرف کم با عملکرد بالا و مصرف بسیار راحت
ترکیبات کود گرانوله آهن اکسل:
آهن کل 8%
آهن محلول5%
منیزیم کل2%
منیزیم محلول1.2%
هر بسته محتوی ۲۰ کیلو گرم کود می باشد.
آهن به عنوان یک ریز مغذی ضروری برای گیاهان و میکرو ارگانیسم های خاک، نقش متابولیکی مهمی در فرآیند سنتز DNA، تنفس و فتوسنتز گیاه ایفا میکند. کود های آهن اکسل علاوه بر میزان بالای آهن با جلبک دریایی غنی شده است.
این ویژگی منحصر به فرد موجب، تسریع جذب آهن در گیاه، افزایش مقاومت گیاه در برابر تنش های محیطی و شوری خاک می ود.
گرانوله بودن کود موجب جذب تدریجی، تاثیر بهتر در عملکرد و پیشگیری از مسمومیت غذایی گیاه می شود.
کود NPK قابل استفاده برای کلیه محصولات زراعی و باغی و گلخانه ای است.
میزان مصرف کود گرانوله آهن اکسل:
-در محصولات زراعی 5 تا 8 گرم در متر مربع
-در محصولات باغی ( هسته دار -دانه دار ) برای هر اصله درخت 30 تا 50 گرم
-در محصولات گلخانه ای نیز5 گرم در متر مربع بصورت گرانوله
اهمیت مصرف آهن در گیاهان
ماده غذایی آهن، یكی از مواد غذایی كم مصرف است كه وجود آن به اندازه كافی برای رشد گیاهان زراعی و باغی لازم است و در تشكیل سبزینه گیاهان زراعی و باغی نقش ارزنده ای دارد.
علائم كمبود آهن در گیاه
در بیشتر نقاط كشور ما مهمترین عاملی كه موجب كمبود آهن، زیادی بی كربنات در محلول خاك است اغلب خاك های ایران مقدار قابل توجهی آهك دارند . آهك بتنها یی مشكل چندانی در جذب آهن ایجاد نمی كند . ریشه ی گیاه با ایجاد شرایط ویژه ای در اطراف خود (ترشح هیدروژن یك بار مثبت یا پروتون ، اسیدهای آلی و كلاتهای طبیعی ) از قابلیت خاك در نزدیكی ریشه می كاهد و به این ترتیب حلالیت تركیبات آهن دار خاك را افزوده ، آهن مورد نیاز گیاه را در حد كافی تامین می كند . آبیاری سنگین، فشردگی و یا هر عامل دیگری كه تهویه خاك را كاهش میدهد، به افزایش غلظت دی اكسید كربن در خاك می شود و در حضور آهك ،واكنش انجام می دهد كه طی آن بی كربنات تولید شده، خاصیت بافری دارد. بدین معنی كه از كاهش pH در اطراف ریشه تا حدی جلوگیری می كند و در نتیجه از حلالیت بیشتر تركیبات آهن دار و قابلیت جذب آهن كاسته می شود. توانایی ریشه گیاهان مختلف در ایجاد شرایط مناسب برای جذب آهن متفاوت است. گیاهان مقاوم به كمبود آهن، ریشه های كارایی برای جذب آهن دارند. ریشه گیاهان حساس به كمبود آهن، كارایی مناسبی برای جذب آهن ندارند. این خصوصیت بیشتر جنبه وراثتی دارد. البته تاثیر تغذیه گیاهی مناسب نیز در این مورد به اثبات رسیده است. آب آبیاری، گاهی به ویژه هنگامی كه از چاه های عمیق تامین شود بی كربنات دارد . هوادهی این آب ها ( با استفاده از فواره و یا ریزش از بلندی ) و یا مصرف مقداری اسید سولفوریك ( كاهش pH آب آبیاری تا حد خنثی)، مقدار بی كربنات را كاهش می دهد .
گاهی در گیاهان مبتلا به كمبود آهن ، غلظت آهن در برگ ها بیشتر از حد نرمال است و حتی اخیرا در تجزیه های برگی ، مقدار غلظت آهن را درج نمی كنند . این بدان علت است كه وجود آهن زیادی در برگ ها ملاك عمل نیست و باید از طریق محلول پاشی و ایجاد شرایط خوب مدیریتی حركت آهن را در گیاه بهبود بخشید تا علائم كمبود آهن در برگها مشاهده نگردد .
در صورت كمبود آن، سبزینه (كلروفیل) به مقدار كافی در سلو لها یافت نمی شود و برگها رنگ پریده به نظر می آیند. زردی برگ ناشی از آهك، شكل خاصی از كمبود آهن در گیاه است كه در بخش وسیعی از كشور ما را فرا گرفته است مركبات در جنوب و شمال كشور ،میوه های معتدله (از جمله : سیب ،هلو گلابی ،زرد آلو ) ، برخی از زراعت های مهم از جمله سیب زمینی، سویا و سورگوم، سبزی و گیاهان زینتی با شدت های متفاوت، از كمبود آهن صدمه می بینند . مدیریت هوشمندانه در كاهش خسارت، بسیار موثر است . به عبارت دیگر با مدیریت مطلوب، مساله ای به نام زردی برگ (كلروز )وجود نخواهد داشت . كشت گیاهان حساس به كمبود آهن در خاك های آهكی ، آبیاری بیش از حد مصرف بی رویه و نا متعادل كود های شیمیایی، كاهش مواد آلی و فشرده شدن خاك، فقدان برنامه ریزی منظم برای افزودن مواد آلی به خاك توجه بیش از حد به كود آهن وارداتی یارانه ای و مهمتر از همه نادیده گرفتن توصیه های حاصل از پزوهش های گذشته و فقدان آموزش در زمینه ی روش های مبارزه با كمبود این عنصر، باعث شده تا امروز ابعاد مشكل گسترش یافته، در بسیاری از موارد، ارایه ی راه حل عملی و اقتصادی دشوار به نظر می آید.
اگر گیاهی به جذب آهن به مقدار كافی قادر نباشد ساخت سبزینه (كلروفیل ) در برگ كاهش می یابد و برگ ها رنگ پریده خواهند شد. به این نحو كه ، ابتدا فاصله بین گلبرگ ها و سپس با شدت یافتن كمبود، به جز رگبرگ ها، تمام سطح برگ زبرد می شود . چون آهن در گیاه پویا نیست (غیر متحرك است )، این علائم ابتدا در برگ های جوان و در قسمت بالای سا قه مشاهده می شود و با شدت یافتن كمبود، تمامی گیاه را در بر می گیرد . در در ختان میوه، زردی برگ در حالی كه رگبرگ ها كم و بیش سبز مانده اند، پدیده ی رایجی است . حاشیه ی برگ ها با شدت یافتن كمبود به سفیدی گراییده، سپس علائم سوختگی (نكروز ) مشاهده می شود . گاهی در اواخر بهار كه سرعت رشد درختان زیاد است، به علت عدم تكافوی جذب آهن، برگها زرد رنگ می شوند. سپس با كاهش آهنگ رشد، رنگ برگها به تدریج سبز و دوباره در اواخر تابستان ، با تشدید رشد رویشی، علائم كمبود آهن یعنی زردی رنگ برگ ها مجددا بروز می كند . باید توجه داشت كه تنها كمبود آهن به زردی برگ منجر نمی شود، كمبود ازت، گوگرد، منیزیم، و برخی عناصر غذایی دیگر، بعضی آفات و بیماری ها و یا نور كم در مواردی به پریدگی رنگ برگ می انجامد.
عواملی كه موجب میشود كمبود آهن تشدید شود عبارتند از:
1- آهكی بودن خاكها؛ PH قلیایی - به ازاء هر یك واحد افزایش PH، حلالیت تركیبات آهن هزار مرتبه كاهش پیدا میكند. یعنی در PH بالاتر از 7 حلالیت آهن، برای تأمین آهن مورد نیاز گیاه كافی نیست.
2- تهویه نامناسب خاك.
3-كمی مواد آلی در خاك.
4- كیفیت نامناسب آب آبیاری، به خصوص غلظت زیاد یون بیكربنات، كه در جذب آهن و انتقال آن در داخل گیاه ایجاد مشكل میكند.
5- مصرف زیاد كودهای فسفری، در شرایط مصرف زیاد فسفر جذب آهن توسط گیاه كاهش مییابد.
ارزیابی آهن قابل جذب در خاك به روش عصاره گیری و با DTPA انجام میشود. (DTPA) یك عصارهگیری است كه برای عصارهگیری عناصر كم مصرف مورد استفاده قرار میگیرد. در این روش معمولاً اگر مقدار آهن قابل جذب كمتر از 2.5 میلی گرم در كیلوگرم باشد كمبود آهن وجود دارد. همچنین بین 2.5 تا 4.5 میلی گرم نیز در بعضی از گیاهان كمبود آهن مشاهده میشود كه غلظت بحرانی آهن نیز گفته میشود. غلظت بیش از حد 4.5 غلظت مناسب آهن را نشان میدهد. آهن به صورت Fe+2 ، Fe+3 و کلات آهن (كلاتهای طبیعی و كلاتهای مصنوعی) توسط گیاه جذب میشود.