بیوآلترین و ترانس آلترین از جمله سموم ارگانیک شناخته شده برای کنترل آفات هستند. این سموم با ویژگی‌های خاص
بیوآلترین و ترانس آلترین از جمله سموم ارگانیک هستند که در کنترل آفات خانگی و صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این سموم، با فرمول‌های شیمیایی خاص و خواص منحصر به فرد خود، در بازار کشاورزی و کنترل آفات به عنوان گزینه‌های مؤثر شناخته می‌شوند.
بیوآلترین و ترانس آلترین چیست؟
بیوآلترین و ترانس آلترین با نام‌های تجارتی اسبیول و اسبیوترین به بازار عرضه می‌شوند. فرمول مولکولی این سموم C۱۹H۲۰O۳ با جرم مولکولی ۳۰۲٫۴ دالتن است. معرفی این سم در سال ۱۹۶۷ توسط هاست و همکاران انجام شده و توسط کارخانه روسل اوکلاف تولید شده است. فرم خالص این سم به صورت مایع زرد رنگ بوده که نقطه جوش آن بین ۱۶۵ تا ۱۶۷ درجه سانتی‌گراد و فشار بخار آن در ۲۰ درجه سانتی‌گراد برابر با ۱۲ میلی پاسکال است. وزن مخصوص این سم در دمای ۲۰ درجه سانتی‌گراد ۱٫۰۰۹ می‌باشد. بیوآلترین و ترانس آلترین در معرض نور ماوراء بنفش تجزیه می‌شوند و نوع دی-ترانس آن در دمای ۶۵٫۶ درجه سانتی‌گراد شعله‌ور می‌شود. این سم در آب نامحلول بوده ولی در حلال‌هایی مانند هگزان، زایلن و متانول به خوبی حل می‌شود.
طرز تأثیر و کاربرد بیوآلترین و ترانس آلترین
بیوآلترین و ترانس آلترین به عنوان حشره‌کش‌های غیر سیستمیک و تماسی با اثر ضربه‌ای عمل می‌کنند و دوام زیادی ندارند. این سموم برای مبارزه با حشرات خانگی مانند سوسری‌ها، مگس‌ها و پشه‌ها استفاده می‌شوند. بیوآلترین و ترانس آلترین به صورت تکنیکال، آیروسول و روغنی عرضه شده و می‌توانند با حشره‌کش‌های دیگر نظیر پرمترین و رسیمترین مخلوط شوند. کشندگی ۵۰ درصد این سم از راه دهان برای موش صحرایی ۷۰۹ و از راه پوست برای خرگوش بیش از ۳۰۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن است. باقیمانده مجاز آن پس از دوره کارنس ۹۰ روزه برای موش صحرایی ۷۵۰ میلی‌گرم در کیلوگرم غذا اندازه‌گیری شده است.
جمع‌بندی
بیوآلترین و ترانس آلترین به عنوان سموم ارگانیک با ویژگی‌های منحصر به فرد و کاربردهای مؤثر در کنترل آفات شناخته می‌شوند. با توجه به خواص شیمیایی و تأثیرات آن‌ها، این سموم گزینه‌های مناسب و مؤثری برای کنترل حشرات خانگی و صنعتی به شمار می‌روند.
نظرات کاربران