بستر کشت خیار

بستر کشت خیار

خاک مناسب براي خيار درختی

خاک مورد استفاده در گلخانه هاي کشت خيار بايد داراي بافت شنی یا سبک (Sandy loam) بوده و از نفوذپذيري خوبي برخوردار باشد. اين نوع خاک هر چه از نظر داشتن هوموس تقويت گردد کاشت خيار در آن داراي عملکرد بهتري خواهد بود. خاکه سبک را مي توان با کودهاي حيواني  تقویت نمود.
اگر خاک قابل استفاده کمي سنگين باشد مي توان آن را با اضافه کردن مقداری شن شسته عاري از آهک و گچ به همراه کمپوست بطوريکه از نظر ميزان مورد نياز، جنبه اقتصادي داشته باشد، اصلاح نمود. همچنين در صورت نفوذ پذيري کم آب يا زه دار بودن خاک مي توان  لوله های مشبک پلي اتيلن را در زير پشته هاي خاک به منظور تامین زهکشی لازم نصب نمود.
تجربه خيار کاری در خاکهاي سبک بياباني (سرخه) که املاح آهکي و گچي در حداقل باشد و درصد شن آن بيش از ۵۰% باشد نشان داده است که اينگونه خاکها بهترين بسترها بوده و در آن محصول خوبي توليد شده است. در انتخاب بسترهاي خاکي چنانچه بستر زيرين (بيش از عمق ۲۵ سانتیمتر) آنها سخت و غيرقابل نفوذ باشد بايستي با استفاده از زيرشکنهاي مناسب اين لايه شکسته شود و يا از کاشت خيار صرفنظر نمود.

ساير بسترهای کشت خیار

1- بستر کاه پوسیده روی پشته: اينگونه بسترها توده هايي از کاه و کلش و خاک پيت، کمپوست و از اين قبيل مي باشند که روي پشته ها قرار مي گيرند و يا با خاک پشته ها مخلوط مي گردند. در اين بسترها ريشه ها به خوبي توسعه پيدا مي کنند و گرماي محيط ريشه و دی اکسید کربن لازم نيز به ميزان کافي توليد ميگردد.
در این بستر کشت در هر ۱۰۰۰متر مربع  حدود ۱۰ تن کاه مصرف مي گردد و براي هر بسته کاه حدود ۳۰ لیتر آب مورد نياز است. کودهاي شيميايي مورد نياز براي هر کيلوگرم کاه مجموعه اي از کودهاي زير است که بطور يکنواخت روي توده کاهها پخش ميشوند: 7 گرم نيترات آمونيوم ۲۶% ، 7 گرم آهک، 7 گرم سوپر فسفات تريبل، 7 گرم نيترات پتاسيم، 5/4 گرم سولفات منيزيم
آنگاه در چند نوبت و به ميزان ۲-۳ لیتر براي هر بسته روي آنها به آهستگي آبياري شود. در اين زمان دماي گلخانه نبايد از  ۱۵درجه سانتیگراد  پائين تر رود. با اين اوصاف بعد از مدتي دماي توده کاه به ۳۸ درجه سانتیگراد مي رسد. در اين روش استفاده از کاه گندم براي واريته هاي خيار طولاني رشد و کاه جو براي خيارهاي با طول رشد کوتاه استفاده مي شود.
2- بسترهاي آبکشت یا هیدروپونیک: هیدروپونیک در عمل به معنی کاشت گیاهان در آب و محلول غذایی بدون استفاده از خاک می باشد. کشت هیدروپونیک این امکان را به کشاورز می دهد که در زمان کوتاهتر با زحمت کمتر محصولی با راندمان بیشتر را کشت نماید  بسترهايي که صرفاً از محلول مواد غذايي کامل استفاده ميشود و نيازي به خاک نميباشد و فقط از نگهدارندهاي واسطه اي مثل بسته هاي حاوي پشم سنگ و يا پيت خالص و يا ماسه و شن شسته که روي بتن تعبيه شده اند مي توان استفاده نمود. در اين سيستم ها هزينه هاي ضدعفوني قابل توجه نمي باشد ولي تأمين انواع مواد غذايي مورد نياز بطور مداوم نياز به اصلاح و کنترل دارد، ضمن اينکه نگهداري بوته در اين گونه بسترهاي سست باعث افزايش هزينه ها مي گردد. در اين روش ريشه ها به خوبي توسعه پيدا نمي کنند و گرماي لازم و دی اکسید کربن مورد نياز در محيط ريشه نيز بوجود نمي آيد.