اتیلن

اتیلن

اتیلن، از لحاظ آنکه به حالت گاز است، یک هورمون غیرمعمولی است. در اوایل سده نوزدهم، پرورش دهندگان میوه کوشیدند تا رنگ و طعم مرکبات را با قراردادن آنها در اتاقی که با بخاری زغال سنگی گرم می‏شد مرغوبتر کنند. مدتها تصور می‏شد که گرما سبب رسیدن میوه می‏شود. سپس پژوهشهای فراوان نشان داد که در حقیقت فرآورده‏ های کروسن مسیول رسیدن میوه‏ ها هستند و از بین این فرآورده‏ ها، گاز اتیلن گاز بسیار فعال تشخیص داده شد. در حدود 1000000/1 حجم در هوا سبب رسیدن میوه‏ ها می‏شود. به دنبال آن دانسته شد که اتیلن به وسیله گیاهان هم تولید می‏گردد. این گاز، قبل از رسیدن میوه ‏ها، در گیاه تولید می‏شود و مسیول تغییرات رنگ، بافت و ترکیبات شیمیایی هنگام رسیدن آنهاست. اتیلن همچنین مسیول پیری بخشهایی از گل است که در گرده افشانی و نمو میوه دخالت دارند. دستگاه سازنده اتیلن ظاهراً در غشای یاخته، جایی که هورمون آزاد می‏شود، قرار دارد.

اکسین در تراکم معین سبب تولید مقدار زیادی اتیلن در گیاه می‏شود. این هورمون باعث تولید اتیلن در جوانه‏ های جانبی می‏گردد، در حالی که سیتوکینین از تشکیل آن جلوگیری می‏کند.