celery seeds
روش کاشت کرفس
کشت بذر کرفس از اوایل اسفندماه تا اواسط فروردین ماه در خزانه انجام می گیرد. به این منظور پس از کاشت بذر روی آن را با خاک برگ پوسیده میپوشانند و مرتبا آبیاری می کنند تا زمانی که بذرها سبز شده و بوته های کرفس ۴ برگه شوند. آنگاه بوته های جوان را از خزانه خارج ساخته به خزانه دوم منتقل میسازند و آنها رابه صورت خطی به فاصله چند سانتیمتر از یکدیگر نشاء میکنند. پس از آن که بوته ها قوی شدند، در اواخر اردیبهشت ماه و اوایل خردادماه آنها را از خزانه دوم خارج ساخته و به زمین اصلی منتقل می نمایند.
نشا کرفس را روی ردیف هایی به فاصله ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر ازیکدیگر و بفاصله ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر از هم می کارند . آنگاه زمین را آبیاری نموده دقت می نمایند که مرتبا آبیاریانجام شود ، زیرا آبیاری مرتب در رشد گیاه بسیار موثر خواهد بود .
می توان بذر کرفس را مستقیما از خزانه اول به زمین اصلی منتقل سازند و به هر صورت مواظبت های زراعی لازمه کار می باشد . وجین کردن و سله شکنی در کشت کرفس ، بسیار هم و ضروری است .
بتدریج که گیاه رشد می کند، پای بوته ها را خاک می دهند و یابرگ های پائینی را بدور بوته جمع می نمایند و با یک ساقه و یا برگ خودش اطراف آن رامیبندند. این روش در سفید شدن ساقه های کرفس بسیار موثر می باشد.
نیازهای اکولوژی
خاک:
برای کاشت کرفس می توان از خاک های لوم – لوم رسی- پیت یا ماک که زهکشی خوبی داشته باشند، استفاده نمود.
نور:
کرفس برای جوانه زنی و رشد مناسب نیاز به نور کافی دارد.
دما:
کرفس در مناطقی کاشت می شود که میانگین ماهیانه دمای آن ها بین ۲۱-۱۶ درجه سانتیگراد باشد.
آبیاری:
برای تولید دمبرگ های گوشتی و ترد رطوبت بالای خاک لازم است آب باید با آبیاری های مکرر و منظم تامین گردد کرفس برای رشد تا مرحله رسیدن، حدود ۱۷۵سانتی متر آب لازم دارد.
کود:
برای تولید محصول با کیفیت و ترد (بدون نخ) باید مقادیر زیادی مواد غذایی فراهم نمود بسته مواد غذایی موجود درخاک ۴۵۰-۲۲۰ کیلوگرم ازت، ۱۲۰کیلوگرم فسفر و ۱۸۰کیلوگرم پتاس در هکتار برای این محصول استفاده می شود.
همچنین میتوان از کودهای NPK در طول دوره رشد کرفس استفاده کرد
روش کاشت:
کرفس را هم می توان به صورت کشت بذر در مزرعه به فواصل ۱۰۰-۶۰ سانتی متر و هم به صورت نشاکاری با گیاهچه های ۱۵-۱۰ سانتی متری کشت نمود. بذرهای کرفس بسیار ریزند و نباید در عمق بیش از ۵/۰ سانتی متر کشت شوند.
پس از سبز شدن اقدام به تنک کردن میکنند و بوته های ریز و ضعیف را از خاک بیرون میکشند.
